Alles dat je moet weten over SFDR Artikel 9
De Sustainable Finance Disclosure Regulation (SFDR), een van de meest recente initiatieven van de EU op het gebied van duurzaamheidsrichtlijnen, wint steeds meer terrein in de financiële sector. Voor de meeste beleggingsfondsen is het verplicht om eraan te voldoen, en om dat te kunnen doen is het eerst belangrijk om de verschillende artikelen van de verordening (ook wel categorieën genoemd) en de implicaties voor jouw financiële producten te begrijpen.
We beginnen met een definitie van de SFDR. Daarna duiken we in de verschillende artikelen en leggen we uit waarom Artikel 9 zo belangrijk is voor duurzame financiering. Ook leggen we uit hoe je je positie als Art. 9 fonds kunt verdedigen en tot slot zullen we uitleggen in welke situaties het verstandiger zou kunnen zijn om in plaats daarvan voor een Artikel 8 fonds te kiezen.
SFDR in een notendop
SFDR is een kader opgericht door de Europese Unie (EU). Het verplicht deelnemers van de financiële markt (FMP’s) om de milieu- en sociale gevolgen van hun transacties te communiceren aan relevante stakeholders. Het doel is om greenwashing te voorkomen en transparantie en openheid te bevorderen op het gebied van duurzame financieringstransacties.
Lees meer over de basisprincipes van SFDR, inclusief wat een duurzame investering definieert, in onze blog ‘What is SFDR?’ Of lees direct meer praktisch advies over hoe te rapporteren in onze blog ‘Navigating SFDR Disclosure: 11 Practical steps for Compliance‘.
SFDR artikelen
SFDR bestaat uit 3 artikelen, ook wel categorieën genoemd:
- Artikel 6 heeft betrekking op producten zonder expliciete duurzaamheidsdoelstellingen.
- Artikel 8 heeft betrekking op producten die naast de financiële doelstellingen, ook milieu- of sociale (ESG) doelstellingen hebben.
- Artikel 9 is voor producten met een primair duurzaam beleggingsdoelstelling.
Het doel van de verschillende categorieën is om beleggers inzicht te geven in de duurzaamheidsdoelstellingen van hun verschillende producten. Het kiezen van de juiste categorie is essentieel om de toewijding van het fonds aan de duurzaamheidsdoelen van hun verschillende producten weer te geven. Artikel 9-producten laten een sterkere inzet voor duurzaamheid zien, terwijl Artikel 8-producten ook ESG-overwegingen bevatten naast de bredere beleggingsdoelstellingen. In principe geldt: hoe hoger het artikelnummer, hoe meer informatie er moet worden verstrekt om een belegging als “duurzaam” te laten gelden in de ogen van de EU.
Duurzaam of niet: Identificeer altijd risico’s
Artikel 8 & 9 zijn duidelijk de twee belangrijkste subcategorieën voor duurzaam-georiënteerde beleggers. Het is echter belangrijk om te benadrukken dat zelfs als de FMP géén duurzaamheidsambities heeft en geen actie onderneemt m.b.t. die risico’s en impacts, de SFDR vereist dat alle FMP’s op zijn minst de duurzaamheidsrisico’s identificeren waaraan zij als entiteit onderhevig zijn en de negatieve duurzaamheidsimpact met betrekking tot hun financiële producten. In dergelijke gevallen zal de FMP moeten toelichten waarom ze géén duurzaamheidsambities hebben of geen actie ondernemen tegen de geïdentificeerde risico’s.
Voor de rest van deze blog richten we ons op het verschil tussen Artikel 8 & 9, de belangrijkste duurzaamheidssubcategorieën en hun implicaties voor beleggers.
Artikel 8 & Artikel 9 producten
SFDR onderscheidt duurzame financiële producten in 2 belangrijke subcategorieën: Artikel 8 en Artikel 9. Deze categorieën helpen beleggers bij het identificeren van beleggingsproducten op basis van hun ambitieniveau op het gebied van duurzaamheid. Veel beleggers hebben echter moeite met het onderscheid tussen de twee artikelen.
Differentiatie op productniveau
De financiële markt heeft 3 niveaus: De entiteit, het product en de belegging. De Artikel 8/9 differentiatie vindt plaats op productniveau, niet op investerings- of entiteitsniveau.
Wat is nu een financieel product? Een product is een bundel of portefeuille van beleggingen en kan er in veel verschillende vormen zijn. De meest voorkomende is een fonds. Het is de structuur van deze producten die bepaalt of beleggingen als Artikel 8 of 9 moeten worden beschouwd.
Wat is het verschil?
Artikel 8-producten worden bestempeld als “producten die milieu- of sociale kenmerken bevorderen”, maar hun primaire doel hoeft niet expliciet duurzaamheid te zijn. Ze houden actief rekening met de ecologische of sociale impact van hun investeringen, maar het wordt niet beschouwd als een doelstelling.
Artikel 9-producten hebben daarentegen een duidelijke doelstelling om een positieve duurzame impact te genereren, door specifieke milieu- of sociale doelstellingen na te leven. Beleggers die hoge duurzaamheidsambities nastreven, zouden Artikel 9-fondsen moeten overwegen.
Artikel 9 vereisten:
- De primaire beleggingsdoelstelling is duurzaamheid
- Er wordt geen significante schade toegebracht aan andere milieu- of sociale doelstellingen
- Informatie over duurzaamheidskenmerken en hun impact wordt op transparante wijze openbaar gemaakt
Samengevat, Artikel 9-producten laten een sterkere toewijding aan duurzaamheid zien, terwijl Artikel 8-producten ESG-overwegingen bevatten naast de bredere beleggingsdoelstellingen. Uiteraard vereisen Artikel 9-producten meer informatie dan Artikel 8-producten. Het is aan de beleggers zelf om te beslissen hoe ze gaan aantonen dat ze voldoen aan de vereisten van Artikel 9.
Sustainable Finance Explained: SFDR Artikel 8 & 9
Waarom en hoe verdedig je je positie als Artikel 9-product?
Sommige beleggers vragen zich af waarom ze de moeite zouden nemen om hun fonds onder te brengen in Artikel 9 in plaats van Artikel 8. Artikel 9 betekent namelijk meer informatieverschaffing en meer ‘gedoe’ om je duurzame doelstellingen aan te tonen. Het is echter belangrijk om te weten dat Artikel 9-producten verschillende voordelen hebben:
- De gunstigste transactievoorwaarden op de financieringsmarkt.
- Toont een sterkere betrokkenheid bij duurzaamheid aan bij belanghebbenden, verbetert de reputatie en maakt meer kapitaal mogelijk.
- Verbeterde bestuurlijke stabiliteit en identificatie van duurzaamheidsrisico’s.
Vanwege deze gunstige gevolgen is een Artikel 9-product zeker de moeite waard om voor te vechten. Houd daarbij in gedachten dat afstemming je eigen verantwoordelijkheid is en dat het daarom een goed idee is om te beginnen met het verzamelen van gegevens om dit te bewijzen.
Afstemming blijft jouw verantwoordelijkheid
In tegenstelling tot Artikel 8-producten moeten Artikel 9-fondsen ervoor blijven zorgen dat alle bedrijven waarin ze investeren, zijn afgestemd op de EU-taxonomie. Niet alle bedrijven rapporteren echter over hun eigen aanpassing, omdat dit (nog) niet verplicht is. Daarom is het de verantwoordelijkheid van FMP’s om zelf te bepalen of en waarom een bedrijf waarin ze investeren als afgestemd kan worden beschouwd.
Lees hier meer over de relatie tussen Artikel 9 en de Taxonomie van de EU.
Start met data verzamelen
Om een dergelijke beoordeling te maken, kunnen FMP’s hun eigen kaders of methodologieën ontwikkelen of zich houden aan reeds bestaande kaders. Fondsen die zich bijvoorbeeld richten op het terugdringen van de CO2-uitstoot moeten gebruik maken van EU-benchmarks die zijn afgestemd op Parijs om dit te meten, zoals het Science-Based Targets-initiatief.
Natuurlijk kan meten een uitdagende taak zijn, gezien de uiteenlopende KPI’s en verschillende methoden voor het verzamelen van gegevens. Daarom is het belangrijk dat je een geldige, gestandaardiseerde beoordeling uitvoert en zoveel mogelijk gegevens en bewijzen verzamelt die je beoordeling ondersteunen. Dit bewijs zal vervolgens je mening verdedigen en valideren in het licht van onzekerheden of mogelijke wijzigingen in de regelgeving.
Zie dit PitchBook-artikel voor meer tips over het verdedigen van je Artikel 9-positie.
Wanneer is Artikel 8 verstandiger?
Vanwege de evoluerende aard van de regelgeving en de inherente complexiteit bij het definiëren van wat een duurzame belegging is, kiezen sommige fondsen voor een Artikel 8-categorisering als een meer voorzichtige benadering. Ze zijn bang dat ze niet in aanmerking komen voor Artikel 9. Onlangs hebben we zelfs gezien dat sommige grotere vermogensbeheerders hun fondsen hebben laten herclassificeren van Artikel 9 naar Artikel 8, uit angst te worden beschuldigd van greenwashing, ondanks hun inspanningen en de vele middelen die ze tot hun beschikking hebben om dit goed te doen.
Niet meer of minder duurzaam
Artikel 9 is niet alleen een maatstaf voor duurzaamheid – het laat vooral zien hoe transparant het fonds is. Daarom is het niet altijd zo dat een fonds volgens Artikel 8 “minder duurzaam” is dan een fonds volgens Artikel 9 – het kan simpelweg te wijten zijn aan het feit dat het fonds niet zoveel informatie bekendmaakt, ondanks het feit dat het duurzame beleggingsdoelstellingen heeft.
Overweeg je capaciteit, expertise en risicotolerantie
Dit is vaak het geval voor kleinere fondsen met minder administratieve capaciteit. De administratieve inspanning die nodig is om te worden gecategoriseerd als een Artikel 9-fonds kan omslachtig en tijdrovend zijn, en daarom is het misschien gewoon niet in het belang van fondsen met beperkte middelen.
Bovendien beschikken ze misschien niet over de interne expertise om de complexe normen te begrijpen, waardoor het riskant kan zijn om te proberen Artikel 9 te worden. Kiezen voor Artikel 9 terwijl je niet helemaal zeker bent van je zaak kan riskant zijn vanwege de kans op beschuldigingen van greenwashing. In dit geval kan het het beste zijn om vast te houden aan een Artikel 8-categorisering, maar toch te investeren volgens duurzame doelstellingen.
Conclusie
n deze uitleg van Artikel 9 van de SFDR zijn we in het hart van de regelgeving voor duurzame financiering gedoken. Inzicht in het onderscheid tussen Artikel 8 en Artikel 9 is essentieel voor beleggers die door dit complexe landschap navigeren. Artikel 9-producten geven aan dat ze zich sterk inzetten voor duurzaamheid en vragen om meer openheid, en bieden voordelen zoals gunstige marktvoorwaarden en een stabieler bestuur.
Voor beleggers hangt de keuze tussen Artikel 8 en Artikel 9 af van hun capaciteit, expertise en risicobereidheid. Kleinere fondsen met beperkte middelen vinden Artikel 8 misschien een pragmatische optie, terwijl grotere fondsen kunnen opkomen voor transparantie als Artikel 9-producten. Welke keuze je ook maakt, het blijft van het grootste belang om te voldoen aan de duurzaamheidsdoelstellingen en het verzamelen van robuuste gegevens is je wapen tegen onzekerheid in deze veranderende regelgeving.
Vragen?
Bij Sustainable Capital Group begrijpen we de complexiteit van EU-regelgeving op het gebied van duurzame financiering en onze sectorexperts staan klaar om u te helpen. Vul voor persoonlijke begeleiding ons contactformulier in en wij nemen zo spoedig mogelijk contact met u op.
